Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΕΛΑΓΩΝ



Έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια να μιλάμε και να αναφερόμαστε στις Κυκλάδες και στο Αιγαίο γενικότερα, μόνο τα καλοκαίρια και λίγο πολύ να ξεχνάμε πως αυτός ο μοναδικός τόπος σε ολόκληρο τον κόσμο, έχει ζωή και τον υπόλοιπο χρόνο και μάλιστα έχει και γιορτές που καθόλου δεν υστερούν σε λαμπρότητα από αυτές του καλοκαιριού.
Η περίπτωση για το μεγάλο πανηγύρι της Αμοργού, στο μοναστήρι της Παναγίας Χοζοβιώτισας που γίνεται στις 21 Νοεμβρίου στη εορτή της Γέννησης της Θεοτόκου και αποτελεί το κορυφαίο γεγονός για το νησί που η ζωή του είναι συνδεδεμένη με το προαναφερόμενο ιερό ίδρυμα του οποίου η ιστορία χάνεται στους αιώνες.


Η παράδοση θέλει την αρχή της ίδρυσής του, όταν η θάλασσα ξέβρασε στην απόκρημνη νότια πλευρά του νησιού μια εικόνα που προέρχονταν από τα Χόζοβα της Παλαιστίνης, πριν από 1200 και περισσότερα χρόνια, στην εποχή της εικονομαχίας. Τότε πρέπει να άρχισε να χτίζεται το μοναστήρι σε σημείο που υπέδειξε μάλιστα η εικόνα. Από εκεί και πέρα, οι βυζαντινοί αυτοκράτορες και ιδιαίτερα ο Αλέξιος Κομνηνός  (1081 - 1118) που είδαν το στρατηγικό σημείο που χτίστηκε το μοναστήρι το ενίσχυσαν σημαντικά και έτσι αυτό αποτέλεσε ένα σπουδαίο προπύργιο της άμυνας της αυτοκρατορίας αλλά και της πίστης.


Ο ρόλος του μοναστηριού δεν μειώθηκε καθόλου σε όλους τους επόμενους αιώνες και συνέχισε και αποτελεί μέχρι σήμερα το μεγαλύτερο όπως προαναφέρθηκε ιερό ίδρυμα σε όλες τις νότιες Κυκλάδες και στην γιορτή της Παναγίας καταφθάνουν σε αυτό δεκάδες πιστοί από όλα τα γύρω νησιά να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα και βεβαίως  χωρίς να έχουν τις σκοτούρες του καλοκαιριού στο μυαλό τους να ανταμώσουν με τους γείτονές τους στο Αιγαίο, σε αυτό τα μοναδικό χώρο που αποτελεί και ένα αξεπέραστο επίτευγμα, «θαύμα» λένε της αρχιτεκτονικής λένε οι ειδικοί που το έχουν επισκεφτεί.


Το οικοδήμημα που βρίσκεται σε ύψος 300 μέτρων από την αλίμενη και αφιλόξενη ακτή εκτείνεται σε μήκος σαράντα μέτρων, το πλάτος του δεν ξεπερά τα πέντε μέτρα ενώ το ύψος του υπολογίζεται όσο μια οκταώροφη πολυκατοικία με ένα ισχυρότατο τοίχο να ανεβαίνει παράλληλα στο βράχο και να προστατεύει ένα δαιδαλώδες σύστημα από σκάλες, κελλιά, αποθήκες, δεξαμενές, μαγειρία, φούρνο, πατητητήρι και φυσικά την εκκλησία όπου φυλάσσεται η θαυματουργός εικόνα στην κορυφή.


 Σε αυτό τον μικρό χώρο, συγκετρώνονται οι προσκυνητές από το απόγευμα της παραμονής και παρακολουθούν με κατάνυξη τον εσπερινό και την ολονυχτία καθώς και την εορταστική  λειτουργία της ημέρας στην οποία χοροστατεί πάντα ο μητροπολίτης Θήρας και νήσων κ.κ. Επιφάνιος και συμμετέχουν όλοι οι ιερείς του νησιού. Παρά το γεγονός ότι ο χώρος είναι στενός, εντούτοις καταφέρνουν όλοι και περνούν από την μικρή εκκλησία όπου τελούνται οι ακολουθίες και προσκυνούν την εικόνα. Για την περιποίηση μάλιστα των προσκυνητών, από τους οποίους πολλοί έρχονται από τα διπλανά νησιά (Νάξο, Δονούσα, Κουφονήσια, Σχοινούσα, Ηρακλειά κ.ά) οι υπεύθυνοι του μοναστηριού έχουν φροντίσει να υπάρχει άφθοο ψωμί και νηστίσμο φαγητό, δηλαδή παστός μπακαλιάρος με πατάτεςτο οποίον μαγειρεύουν με εξαιρετικό τρόπο οι «υπηρέτες», αυτοί δηλαδή που προσφέρονται εθελοντικά να μπουν για δυο μέρες στα μαγειρεία και μάλιστα δε είναι και λίγοι.




Πέρα όμως από την κατάνυξη και την ευλάβεια που γίνεται ο εορτασμός της Παναγίας στο μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας, μια ιδιαίτερη εμπειρία για όλους είναι και η ανατολή του ήλιου από το ορίζοντα του πελάγους όταν φυσικά είναι καθαρή η ημέρα. Τότε βλέπουμε τον ήλιο να ανεβαίνει από τις ακτές της Μικράς Ασίας που μπροστά τους διακρίνονται καθαρά η Κάλυμνος, η Πάτμος και η Λέρος ενώ η Αστυπάλαια δείχνει πως μπορείς α την πιάσεις με το χέρι. Τόσο κοντά φαίνεται…



Το ίδιο εντυπωσιακό από τους εξώστες του μοναστηριού είναι και όταν βρέχει γιατί αρκετές φορές τα σύννεφα κρέμονται σε ύψος χαμηλότερο από το σημείο που είναι χτισμένο και μοιάζουν σαν ένα άλλο πέλαγος πάνω από τη θάλασσα. Δεν θα ήταν υπερβολή πάλι να πούμε πως μια σπάνια εμπειρία είναι όταν βλέπει κάποιος μια μαγάλη καταγίδα και τη νύχτα τους κεραυνούς να λάμπουν πάνω από τη σκοτεινιασμένη θάλασσα.
Σε γενικές γραμμές, η επίσκεψη στο μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας τέτοιες ημέρες εκτός του ότι καλύπτει πολύ ικανοποιητικά το μέρος της πίστης αποτελεί και την αφορμή για τη γνωριμία με την χειμωνιάτικη Αμοργό και φυσικά με τους ανθρώπους της που αυτό τον καιρό ασχολούνται με το μάζεμα των ελιών σε όλο το νησί και ιδιαίτερα στην Αιγιάλη όπου στην κάμπο της σώζεται σχεδόν ακέραιος ο παλιός μεγάλος ελαιώνας.
 
 
Παλαιότερα υπήρχε το πρόβλημα των θαλάσσιων συγκοινωνιών και λίγοι σκέφτονταν να επισκεφτούν την Αμοργό μέσα στο χειμώνα. Από τότε όμως που τα δρομολόγια εκτελούνται από τα Βlue Star, το ταξίδι μπορεί να διαρκεί 7 - 8 ώρες, αλλά είναι άνετο και ευχάριστο. Μπορεί θαυμάσια να φύγει κάποιος αύριο το απόγευμα να μείνει την Τρίτη και την Τετάρτη στην Αμοργό και να επιστρέψει την Πέμτη ή όποια άλλη μέρα επιθυμεί. Ένα άλλο πρόβλημα που υπήρχε ήταν αυτό της διαμονής καθώς τα περισσότερα ξενοδοχεία ήταν κλειστά αλλά και αυτό ξεπερνιέται γιατί αρκετά από αυτά παραμένουν ανοιχτά όλο το χρόνο και επιπλέον προσφέρουν λόγω της εορτής και άλλες υπηρεσίες, όπως μετακινήσεις.
ΑΘΗΝΑ,18112012

1 σχόλιο: